-
1 wier|cić
impf Ⅰ vt (świdrować) to drill [otwór, studnię] ⇒ wywiercić Ⅱ vi przen. gryzący dym wiercił mu w nosie przen. the acrid smoke made his nose tingle Ⅲ wiercić się to fidget, to wriggle about- nie wierć się! stop fidgeting!- wiercić się na krześle to fidget in one’s seat■ wiercić komuś dziurę w brzuchu pot. to badger a. pester sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wier|cić
См. также в других словарях:
wiercić — ndk VIa, wiercićcę, wiercićcisz, wierć, wiercićcił, wiercićcony 1. «świdrując, drążąc robić w czymś otwór; świdrować, borować» Wiercić otwory w ścianie, w desce. ◊ pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «nudzić nieustannie nalegając na kogoś, aby… … Słownik języka polskiego
